گفتار توانگستر،به عنوان مرجع درمان لکنت ، لکنت را به عنوان یکی از پیچیده ترین و شایع ترین اختلالات گفتاری برای کودکان و افراد بزرگسال می شناسد. لکنت ، چالشهایی را جهت برقراری ارتباط ایجاد می کند به نحوی که داشتن روابط عادی با دیگران تبدیل به یک رویا خواهد شد. درمان لکنت نه تنها به ابزار و وسیله مناسب ، بلکه به تجربه وتلاش و مهارت آسیب شناس گفتار و زبان وهمکاری کودک وابسته است و نیاز به مشارکت فعال کل اعضای خانواده، معلم مهد کودک و مدرسه نیز دارد. تشخیص زودهنگام لکنت و استفاده از تکنیکهای درمانی در درمان لکنت واستفاده از ابزار مناسب و لکنت شکن می تواند دستیابی به درمان لکنت را سریعترکند .
تعریف لکنت
لکنت هر نوع انسداد در مسیر عبور و خروج هوا را شامل می شود که می تواند به صورت ، تکرار ، گیر و مکث و تغییر حالات چهره و صورت نمایان شود .
لکنت به عنوان یک مشکل شایع گفتاری شناخته میشود که استفاده مکرر از هجاها، کلمات و صداها از شاخص ترین ویژگی های لکنت بیان می شود. معمولاً پسران بیشتر از دختران با لکنت مواجه هستند .
لزوم آگاهی از علائم لکنت
پدرها و مادرها در ماه های نخستین تولد فرزند خود، مشتاقانه منتظر هستند تا اولین صداها ، کلمات و حرکات ارتباطی را ببینند و احساس شادی وصف ناپذیری را تجربه کنند . پدر و مادر بودن را میتوان به عنوان یک مسئولیت سنگین توصیف کرد و در این بین برخورد با مشکلات غیر معمول فرزندان ، آنها را آشفته می کند .
مشکلات گفتاری ممکن است برای بسیاری از کودکان رخ دهد . از رایج ترین و پیچیده ترین آنها باید لکنت را نام برد. درمان لکنت در مدت زمان کوتاه صورت نمی گیرد بلکه باید انتظار فرآیند درمانی طولانی را داشت که نیازمند صبر و تلاش و استمرار والدین در درمان لکنت است .
متخصص و آسیب شناس گفتار و زبان از طریق ابزار، تکنیک ها و تمرینهای مختلف به درمان این مشکل کمک می کند.
زمان تشدید و بروز مجدد لکنت
سن ۶ و ۷ سالگی یعنی زمان آغاز مدرسه در رابطه با شروع یا تشدید لکنت کودکان بسیار حائز اهمیت است .بلحاظ ویژگی های عاطفی و سازگاری های اجتماعی خاص این مرحله از زندگی کودک و مواجه شدن آن ها با اولین تجربه رسمی اجتماعی ، این مرحله یا دوره یعنی آغاز مدرسه موقعیت مستعدی است ،برای بروز لکنت بخصوص برای بعضی از کودکانیکه از نظر عاطفی و اجتماعی آمادگی لازم را برای ورود به مدرسه و مواجه شدن با نهاد اجتماعی رسمی ندارند.
به همین دلیل ما همواره شاهدتعداد قابل توجهی از شاگردان کلاس اول دبستان می باشیم که دچار لکنت می شوند و یا لکنت آن ها بیشتر می شود. بنابراین در این شرایط می بایست از اعمال هر گونه تنبیه و فشار عاطفی و ذهنی به کودک اجتناب نمود.
مواقعی نیز دردوران بلوغ به لحاظ ویژگی های زیستی و روانی و اجتماعی ،زمینه مناسبی برای بروز لکنت و بعضا بازگشت لکنت یا تشدید لکنت در نوجوانان می باشیم .دراین شرایط سن ،شرایط و ویژگی های فردی و اجتماعی درتغییر شکل لکنت و یا تشدید لکنت موثر است.
شواهد اصلی لکنت
در کلینیک لکنت ، مرکز گفتار توانگستر لکنت شناسایی و ارزیابی شده و نسبت به درمان لکنت اقدام می گردد . اغلب گروه درگیر لکنت ، در سنین ۳ تا ۵ سال قرار دارند. متخصصان دلایل قطعی بروزلکنت را معرفی نکرده اند اما مشاوره و غربالگری لکنت توسط آسیب شناسان گفتار و زبان می تواند به شناخت لکنت و کنترل اوضاع منجر شود .
لکنت پس از یک دوره رشد طبیعی گفتار برای برخی از کودکان اتفاق میافتد. البته گروهی نیز به دلیل حضور در موقعیت های استرس زا چنین شواهدی را نشان می دهند .
معمولاً فرد دارای لکنت از لکنت خود آگاه است که منجر به افزایش اضطراب و تنش می شود به نحوی که معمولا فرد دچار لکنت ، تمایلی به حرف زدن نیز ندارد. اما اقدامات زودهنگام در شناسایی و درمان لکنت می تواند به بازدهی دوچندان ابزارها واستراتژیهای درمانی لکنت منجر شود. دوران پیش دبستانی را میتوان زمان طلایی برای شروع درمان لکنت عنوان کرد .
دلایل ایجاد لکنت
والدین باید بدانند که لکنت گذرا با عارضه جدی لکنت متفاوت است. اگر کودک بیش از ۶ ماه با شواهدی جدی لکنت مواجه است ، همچنین همواره لکنت در گفتار وی به چشم می خورد به نحوی که در زمان آرامش نیز اصوات و هجا ها را تکرار میکند یا افت و خیز لحن برای تکرار کلمات وجود دارد ، درمان لکنت توسط آسیب شناس گفتار و زبان الزامی است .
طی سالهای اخیر تحقیقاتی که با عکس برداری از مغز انجام شده اند حاکی از آنند که گفتار افراد بالغی که مبتلا به لکنت هستند با فعالیت غیر معمول مغز مرتبط است. با وجودی که یافته های این تحقیقات بسیار متنوع است تحلیل چند جانبه ای که اخیرا انجام شده نشان دهنده افزایش فعال سازی نیمکره راست و کاهش فعالیت گیجگاه در افراد دچار لکنت بوده و در بخش مخچه افراد دچار لکنت نیز برخی نواحی به صورت غیر معمول فعال شده اند. در ساختار مغزافراد دچار لکنت نیز مواردی خلاف قاعده در افراد بزرگسال مبتلا به لکنت گزارش شده است .چندین سال پیش فاکس و همکارانش دریافتند که وجود نظریه ای درباره لکنت که بتواند نظام های عصبی و فعالیت هایی را که مشاهده شده اند را در هم ادغام کند ضروری است. این گروه امروزه این نظریه را، بر اساس تحلیل چند جانبه ای که ذکر آن رفت، ارائه داده اند .
در این وضعیت در افراد دچار لکنت ، امتناع از حرف زدن و بروز یاس و ناامیدی از حرف زدن امری طبیعی است. حرکات ثانویه وپرش چشم و عضلات صورت در افراد دچار لکنت نیز به عنوان تبعات ثانویه وجود دارند ، والدین باید مراجعه به آسیب شناس گفتار و زبان را به عنوان یک اولویت جدی در درمان لکنت مدنظر قراردهند .
سابقه خانوادگی در افراد دچار لکنت :
برخی باورهای اشتباه در بین خانواده ها رایج گشته است مانند اینکه فرزندم ترسید و دچار لکنت شد ، ترس و اضطراب می تواند سبب بروزلکنت گردد نه سبب ایجاد آن و یا اینکه به ارثی بودن لکنت اشاره می کنند که در اقوام ما وجود دارد، بالتبع اگر کودک دچار لکنت درمان نشود می تواند در آینده همین مورد را عنوان کند .در پایان علت ایجاد لکنت چند فاکتوری بوده و علت واحد برای آن نمی توان در نظر گرفت به همین دلیل لکنت هر فرد نیز می تواند منحصر به فرد بوده و درمان انحصاری نیز طلب کند .
در کل زمینه ارثی سهم 50 درصدی داشته و زمینه های محیطی و خانواده نیز 50 درصد در بروز لکنت و ادامه آن در فرد دچار لکنت نقش دارند .
دارد .
تعریف و انواع لکنت بر اساس منشا :
اگر فرزند شما همواره در گفتار دچار تکرار و یا توقف است به نحوی که درک منظور وی به سختی صورت می گیرد، باید قبل از مزمن شدن لکنت آسیب شناس گفتار و زبان به درمان لکنت بپردازد .
لکنت رشدی
آموزش مهارت گفتار و زبان برای اغلب کودکان خردسال یک چالش جدی است. شیوع و بروز لکنت رشدی در بین خردسالان نسبتا زیاد است که اغلب ناشی از عدم تطابق توانمندی های گفتاری و زبانی کودک نسبت به رشد گفتار وی می باشد .
سابقه خانوادگی در افراد دچار لکنت ، در شیوع این نوع تاثیر مستقیم دارد به نحوی که در بسیاری از خانواده ها ، افراد درگیر با شواهد لکنت رشدی مواجه هستند . محققان نیز توانستند جهش چهار ژن مختلف را شناسایی کنند که عامل بروز لکنت رشدی هستند .
لکنت نورولوژیک :
عامل ایجاد لکنت نورولوژیک را باید حوادثی همچون سکته مغزی، ضربه به سر و دیگر آسیب های مغزی دانست. چنین چالش هایی تبعاتی در هماهنگی بخش های مختلف مغز که برای روان صحبت کردن تاثیر گذار هستند، ایجاد می کند .
لکنت روان زاد :
شرایط خانوادگی و محیطی و آسیب های عاطفی نیز به عنوان عامل اصلی ، ایجاد لکنت روانزاد می باشد . اگرچه آمار این افراد دچار لکنت چندان بالا نیست اما شواهدی همچون تکرار کلمات و هجا ها و اختلال در سرعت عادی گفتار را بروز می دهند .
علائم هشداردهنده لکنت
کودکان دچار لکنت ، معمولاً درهنگام حرف زدن با مکث های طولانی مواجه هستند و یا قادر نیستند برخی از کلمات را به درستی بیان کنند به نحوی که اغلب ترجیح میدهند ساکت باشند .
والدین در چنین موقعیتهایی نگران و مضطرب هستند اما شناخت علائم هشدار دهنده لکنت می تواند به تشخیص زودهنگام لکنت و درمان آن بیانجامد. لکنت برای برخی از کودکان به عنوان یک مرحله از رشد طبیعی گفتار پدید می آید. آمارها نشان میدهد حدود ۵ درصد از کودکان ۲ تا ۵ سال لکنت را تجربه می کنند، اما مبتلایان به لکنت تنها ۱ درصد از جمعیت را شامل می شوند. برای شناخت جدی بودن لکنت ، نیاز است به آسیب شناس گفتار و زبان مراجعه کنید .
تکراردر اول کلمات : کودکان دچار لکنت اغلب هجاها و یا اول کلمات را به صورت پیوسته تکرار می کنند .
مکث و گیر در افراد دچار لکنت : کودک به نظر می رسد دوست دارد حرف بزند وعلیرغم تلاش برای حرف زدن با موانعی در حرف زدن مواجه است .
رفتار های تیک مانند در افراد دچار لکنت : برخی از کودکان برای رهایی از تنش ناشی از لکنت ، ممکن است اندام های بدن مانند شانه، سر و انگشتان خود را به مانند تیک عصبی حرکت دهند .
دیگر مشکلات جسمی در افراد دچار لکنت : برخی از کودکان با مشکلات دیگری مانند افزایش ضربان قلب، تنش عضلات و تنفس غیر معمول مواجه در هنگام لکنت مواجه هستند .
عدم درمان به موقع لکنت توسط آسیب شناسان گفتار و زبان می تواند علاوه بر دایمی شدن لکنت ، احساسات ناخوشایندی همچون ناامیدی، شرم، اضطراب و ناراحتی را پدید آورد ، بنابراین خانوادهها باید الگوی رشد گفتاری فرزندشان را همواره رصد کنند و با اقدامات درمانی به موقع و مناسب توسط آسیب شناسان گفتار و زبان ، هر چه سریعتر از لکنت و اثرات آن رها شوند .
گفتار درمانی در درمان لکنت و درمان رفتاری – شناختی و استفاده از ابزارهای دیگر مانند بازی درمانی، موسیقی درمانی و گروه درمانی توانسته به کودکان بسیاری کمک کند تا از استرس و اضطراب لکنت رها شوند ..
تشخیص انواع لکنت
آسیب شناس گفتار و زبان برای تشخیص قطعی لکنت پس از ارزیابی وضعیت با مشاهده علائم لکنت ، استراتژی های درمانی را پیشنهاد میدهد و از ابزارهایی همچون لکنت شکن نیز در طول درمان می تواند استفاده نماید . در جلسات مشاوره لکنت ، آسیب شناس گفتار و زبان سوالاتی را مطرح میکند تا بداند مدت زمان بروز علائم لکنت چقدر است .
سابقه خانوادگی در لکنت اهمیت دارد و وجود اختلالات گفتاری دیگر نیز از مواردی هستند که آسیب شناس گفتار و زبان درباره درمان آن اطلاعات لازم را دارد، علاوه بر آنکه هرگونه آسیب مغزی که کودک در گذشته نیز داشته است باید در نظر گرفت .
برای مشاهده علائم لکنت ، انجام مصاحبه گفتاری ساده به متخصص و درمانگر لکنت کمک می کند تا شدت لکنت را تشخیص دهد. شناخت مرحله رشد گفتار کودک نیز اهمیت دارد.
لکنت گذرا یا ناروانی طبیعی برای بسیاری از کودکان که در حال زبان آموزی هستند یکی از مراحل طبیعی تلقی می شود .
متخصصان و درمانگران لکنت ، در یک تقسیم بندی لکنت را به دو گروه لکنت تونیک و لکنت کلونیک معرفی میکنند که هر یک ویژگیهای خاصی دارند .
لکنت تونیک
از ویژگی های شاخص گروه درگیر باید توقف در گفتار را اشاره کرد به نحوی که فرد دچار لکنت مکث های مکرر نشان می دهد . انقباض عضلات و اندامهای گفتاری مانند لبها ، زبان و عضلات حنجره به عنوان عامل اصلی این نوع لکنت بیان می شود .
لکنت کلونیک
ایجاد حالت تکراری برای بیان کلمات از شاخص ترین خصوصیات لکنت کلونیک ، معرفی می شود. افراد دچار این نوع لکنت با تکرار بخش های از کلمه به صورت سریع و قفل مانند ، درک مفاهیم کلامی را با مشکل مواجه میکنند .
توارث در شیوع این نوع لکنت به شدت پر رنگ است که اغلب به دلیل اختلالات فیزیولوژیکی و عصبی عضلانی به وجود می آید .
پیشگیری از لکنت در کودکان :
لکنت اگرچه برای کودک و خانواده بسیار ناخوشایند به نظر میرسد اما به یاد داشته باشید که مداخله به موقع می تواند به رهایی زودهنگام از لکنت منجر شود اما باید در انتخاب درمانگر ماهر و با تجربه نیز باید دقت نظر داشت .
برخی از خانواده ها با پیدا شدن علائم لکنت در فرزندشان با اضطراب، نگرانی و وحشت، عذاب دو چندانی را به روان کودک تحمیل می کنند .
عواقب عدم درمان لکنت کودکان
لکنت تنها یک اختلال گفتاری نیست بلکه تاثیر مستقیمی بر روابط اجتماعی فرد دچار لکنت دارد که عدم درمان آن میتواند تنش، بلاتکلیفی و احساس حقارت را نیز به ارمغان آورد. گروهی از کودکان دچار لکنت تمایلی ندارند که با سایرین بازی کنند و اغلب مورد تمسخر نیز قرار می گیرند .
مشکلات شایعی که کودکان دچار لکنت در فرایند ارتباط برقرار کردن تجربه می کنند به نحوی است که برای بیان افکار خود مشکل دارند و نمی توانند کلمات و عبارات مناسب را بیان کنند. این گروه از کودکان دچار لکنت ممکن است گفتارشان مبهم به نظر برسد .
برخی از این کودکان دچار لکنت استفاده از حالت چهره و ژست ها را ترجیح می دهند و در مواردی نیز سکوت را برمی گزیند که میتواند به انزوا و افسردگی کودکان دچار لکنت منجر شود .
در چه مرحله ای برای درمان لکنت باید اقدام کرد :
از انجائیکه هر فرد دچار لکنت برای خود شیوه خاصی را در لکنت کردن تجربه کرده و توسعه داده است لذا دو فرد دچار لکنتی را نمیتوان یافت که به شیوه یکسان لکنت داشته باشند . بعبارت دیگر همه افراد دچار لکنت با هم متفاوتند و راهکارهای درمانی متفاوتی نیز خواهند داشت .
معمولاً بهترین سن برای درمان لکنت پیش از دبستان می باشد و توصیه می شود در ابتدا فشار محیطی و تنش در خانواده از بین برود، زیرا درمان لکنت نیازبه آگاهی،استمرار و تغییردرخانواده دارد و این ساده انگاری است که درمانگر به تنهایی بتواند از پس درمان این اختلال بدون همکاری خانواده برآید . معمولا به صورت دوره ای بوده و دوره های بهبود خودبه خود دارد، که با گذشت زمان به سمت تشدید علایم پیش می رود .فرد دچار لکنت در تنهایی و خواندن شعر و آهنگ بسیار روان و سلیس صحبت می کند و بروز لکنت وی بیشتر در برخورد با اشخاص و موقعیت های مختلف و در هنگام گرسنگی ، خستگی و اضطراب می باشد .
راه های درمان لکنت
متخصص لکنت و آسیب شناسی که به درمان لکنت می پردازد حداقل باید پنج تا ده هزار ساعت سابقه درمان موثر و کارآمد با افراد دچار لکنت را داشته باشد تا علاوه بر درمان موثربا پدیده برگشت لکنت درسنین بالاتر مواجه نشویم . درمان پایدار لکنت نیاز به گذشت، دو تا سه سال دوره درمان و تثبیت وکنترل دارد و برای همین دوره درمان طولانی است که ما هنوز افراد دچار لکنت را می بینیم که تا سنین بزرگسالی موفق به درمان لکنت خود نشده اند .
گیاه درمانی برای لکنت
گیاه درمانی طبق تحقیقات محققان روی لکنت هیچ تاثیر مستقیمی ندارد .
بازی درمانی در درمان لکنت
بازی درمانی برای آشنا ساختن کودک دچار لکنت با محیط درمان توسط محققین و روانشناسان توصیه شده است ولی درمان لکنت تنها در حیطه آسیب شناسان گفتار و زبان است و از بازی درمانی برای ایجاد ارتباط و کم کردن تنش کودک دچار لکنت می توان استفاده نمود .
گروه درمانی در درمان افراد دچار لکنت
در طول درمان لکنت در فرد دچار لکنت می توان از گروه درمانی استفاده کرد ، در صورتیکه گروه همگن و همسال بوده و دارای لکنت با شدت تقریبا یکسانی باشند .
در این روش آسیب شناس گفتار وزبان پس از گذراندن مراحل مشخصی با درمان انفرادی با فرد دچار لکنت وی را به سمت گروه و درمان گروهی هدایت می نماید .
عادات غذایی و مکمل های تغذیه ای برای افراد دچار لکنت
هنوز درمورد تاثیرات مواد غذایی بر روی لکنت تحقیقات زیادی برای رسیدن به نتیجه قطعی انجام نشده است ، هستند تحقیقاتی که اثرات مثبت و منفی نشان داده اند .
همکاری خانواده ها برای تامین محیط آرام در افراد دچار لکنت
کودک، زمان زیادی را در منزل و همراه با خانواده سپری میکند بنابراین والدین میتوانند نقش تشدید کننده یا کاهنده علائم لکنت را داشته باشند.
دارو درمانی در افراد دچار لکنت
داروها ، طبق تحقیقات گسترده محققان و دانشمندان در طی سالیان متمادی ، هیچ اثر مستقیم دایمی روی لکنت در فراد دچار لکنت نداشته اند ، و فقط زمان مراجعه به آسیب شناسان گفتار وزبان را با تاخیر مواجه ساخته و روند درمان لکنت را مشکل تر می سازند .
دستگاه لکنت شکن با تاثیر بر سیستم شنوایی و بخش پردازشگر شنیداری در مغز با ایجاد تغییراتی ظریف بر روی صدای فرد منجر به کاهش انقباضات در عضلات ناحیه حنجره و تار های صوتی شده در نتیجه فشار کمتری به عضلات حنجره وارد می آید . و این مسئله باعث کاهش تنش در اندام های گویایی شده و همچنین اضطراب فرد را در موقعیت های استرس زا کاهش می دهد . با استمرار در استفاده از دستگاه لکنت شکن بصورت روزانه و پیوسته به تدریج فرد الگوی مناسب و اتوماتیک گفتاری را فرا گرفته و بهبودی پدیدار می شود . باید دانست که لکنت یک مشکل ارتباطی رفتاری نیز می باشد ، بنابراین بهبودی آن نیازمند تغییر در الگوهای ارتباطی و حالات و رفتار های فرد و در نتیجه در روش زندگی است .
بررسی های انجام شده بوسیله اسکن مغزی مشخص کرده که کاهش مشخصی در حین لکنت در فعالیت منطقه پردازشگر مرکزی سیستم شنوایی در مغز ایجاد می شود و با استفاده از الکتروانسفالوگرافی و اسکن مغزی مشخص شد که استفاده از این دستگاه باعث تصحیح فوری فعالیت غیر طبیعی مغز در هنگام لکنت زبان می گردد .پردازشگر شنیداری یکی از سریعترین عملکردهای مغز است و قادر است وقایع اتفاق افتاده در چند هزارم ثانیه را تشخیص دهد و این عملکرد بصورت غیر آگاهانه است . مناطق کنترل آگاهانه مغز که شامل منطقه پردازشگر گفتار و زبان می باشد خیلی آهسته تر عمل می کند و تاخیرهای بیش از یکصد هزارم ثانیه بر روی آن تاثیر گذار است .تاخیری در حدود پنجاه هزارم ثانیه می تواند بوسیله مرکز پردازشگر شنیداری و مناطق تلفیق کننده تشخیص داده شود ، اما این میزان توسط منطقه پردازشگر زبان و گفتار قابل شناسایی نیست در نتیجه باعث می شود که جریان خون در این مناطق افزایش یافته و منجر به تصحیح جریان خون غیر طبیعی که در حین لکنت در این نواحی پدید می آید بشود و نهایتا این فرایند بر روی روانی گفتار و نظم حرکات عضلات درگیر در گفتار اثر گذار است.تاخیر کوتاه ایجا د شده نمی تواند توسط مناطق زبانی آگاهانه شناسایی شود و در نتیجه باعث از هم گسیختگی گفتار نمی شود و اساسا افزایش اطلاعات حسی می تواند منجر به پیشرفت کنترل حرکتی گفتار شود .
دست آوردهای جدید در مورد لکنت
تحقیقات عصب شناسی نشان داده که افراد دچار لکنت، پردازش گفتار و زبان «متفاوت تری» نسبت به سایر افراد بدون لکنت دارند. همچنین کودکانی که سایر اختلالات گفتار و زبان یا تاخیر رشدی دارند ، در صورت عدم دریافت درمان مناسب و به هنگام ، توسط آسیب شناسان گفتار و زبان در معرض ابتلا به اختلالات یادگیری و لکنت می باشند . در سنین 3 الی 4 سالگی شناخت کودکان به حدی رسیده است که کودکان می توانند عملکرد خودشان را با دیگران مقایسه کنند و در این سن می توانند بسیاری از عواطف مانند خجالت، ترس، شرم را تجربه کنند این احساسات می توانند نقش مهمی در لکنت و پایداری لکنت داشته باشند .
اهمیت انتخاب آسیب شناس گفتار و زبان ماهر و باتجربه
پیش دبستانی را می توان دوران طلایی برای درمان لکنت عنوان کرد. در واقع گفتار درمانی با هدف رشد گفتار کودک و شکل گیری شخصیت صورت می گیرد تا بتواند فرد دچار لکنت بدون مکث و تپق زدن، حرف بزند. در هر جلسه گفتاردرمانی تکنیکی از پیش تعیین شده برای تسلط بر سیستم تنفسی و اندامهای گفتاری صورت می گیرد به نحوی که در جلسات بعدی بر اساس چنین دستاوردهایی، اصلاح مهارت گفتاری رخ میدهد .
مطمئناً بر اساس شدت لکنت و نیازهای فردی، ابزارهای درمانی متفاوت هستند. خانوادهها باید برای انتخاب درمانگر دقت نظر داشته باشند، کودک نیاز به احساس امنیت و آرامش دارد. اگر کودک از نظر روحی و روانی تامین شود، می تواند آزادانه ارتباط برقرار کند ..
والدین نباید فراموش کنند، محیط و مشارکت والدین، معلمان و نزدیکان کودک می تواند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر بازدهی نتایج جلسات گفتاردرمانی تاثیر گذار باشد .
طرز رفتاردرست خانواده ها با کودکان دچار لکنت
اگر مشکوک هستید که فرزندتان دچار لکنت شده است ، برای ارزیابی علائم و شروع درمان به متخصص گفتار درمانی مراجعه کنید. آسیب شناس گفتار و زبان متخصصی است که میتواند بر اساس نوع لکنت و نیازهای کودک، تکنیکهای درمانی را تعیین کند ، به نحوی که حضور در کلاس و یا ارتباط با دوستان و همسالان ممکن شود .
والدین باید کودک را با لکنت بپذیرند . انتقاد کردن به ویژه در جمع همسالان میتواند از نظر روانی آسیبهایی را منجر شود. کودک نیاز به امنیت ذهنی دارد بنابراین به جای انتقاد بی جا از فرزندتان حمایت کنید و وی را برای معالجه به گفتاردرمانی ببرید .
فضایی آرام در منزل ایجاد کنید . اجبار برای حرف زدن می تواند به استرس و اضطراب منجر شود . کودک در محیطی با آرامش بیشتر می تواند بدون چالش، حرف بزند .
از دیگر رفتارهای آسیب زا در بین والدین، تصحیح کردن لکنت کودک است بنابراین صبور باشید و اجازه دهید که کودک خود جملات و عبارات را به درستی بیابد و بیان کند .
اگر چه تکمیل کردن جملات کودک اقدامی کمک کننده به نظر می رسد اما مدت درمان لکنت وی را طولانی کرده واز نظر اعتماد به نفس به کودک آسیب جدی وارد میکند .
برخی از والدین کودکان دچار لکنت نیز سعی می کنند به جای فرزندشان صحبت کنند ، درحالی که این رفتارمی تواند به اعتماد به نفس کودک آسیب جدی وارد کند .
حرف زدن درباره لکنت ، راحتی برای پذیرش مشکل را ایجاد کرده اما به یاد داشته باشید، صبوری کلید اصلی برای غلبه بر لکنت است .
والدین فرزندان دچار لکنت باید با آرامش حرف بزنند . استفاده از لحن آهسته و آرام نوعی آموزش غیر مستقیم درمان لکنت است. بجای سوال از جملات مفهومی کوتاه میتوان استفاده کرد .
تحقیروسرزنش کودک دچار لکنت می تواند به عزت نفس او آسیب وارد کند. لکنت نباید به عنوان یک محدودیت مانع از حضور در جمع همسالان شود. تشویق و حمایت فرد دچار لکنت می تواند به کودک برای حضور در جلسات گفتار درمانی و بازدهی دوچندان کمک کند .
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.